"Γκέι και παρένθετη μητρότητα"

 

Γιατί το Κίνημα για την Ισότητα των Γκέι και Λεσβιών πρέπει να αντιταχθεί στην παρένθετη μητρότητα

Αλιεύει και προλογίζει η Στέλλα Σάμου

“Το κίνημα για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και των λεσβιών είναι πολύ σημαντικό για να αμαυρωθεί από μια σύνδεση με την εκστρατεία για τη θεσμοθέτηση και τη νομιμοποίηση της παρένθετης μητρότητας”, υποστηρίζει ο Gary Powel, πολιτικός ακτιβιστής του Ηνωμένου Βασιλείου, επί μακρόν υπέρμαχος της ισότητας των ομοφυλοφίλων και των λεσβιών και ειδικός σύμβουλος του Κέντρου Βιοηθικής και Πολιτισμού – Καλιφόρνια.

Αναδημοσιεύουμε παλαιότερο άρθρο του, ωστόσο επίκαιρο ως προς το δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα σήμερα.

Η ελληνική κοινωνία και τα ΜΜΕ επί 22 χρόνια σιωπούσε μπροστά στο έγκλημα, που διαπράττεται στη χώρα μας, κατά των γυναικών μέσω της παρένθετης μητρότητας,  με εξαίρεση ελάχιστες φωνές και ορισμένες γυναικείες οργανώσεις. Τα τελευταία χρόνια το θέμα απασχόλησε ιδιαίτερα το ΜΩΒ στις θεωρητικές του επεξεργασίες και είχε ταχθεί κατά, καθώς η παρένθετη μητρότητα είναι βία κατά των γυναικών, συνεπάγεται δε   την   αντικειμενοποίηση   της   γυναίκας,   την   εμπορευματοποίηση   του νεογέννητου,  την  εμπορία  ανθρώπων   και  την  παραβίαση  της  ανθρώπινης  αξιοπρέπειας  της  γυναίκας  που είναι θύμα εκμετάλλευσης ως “παρένθετη μητέρα”, αλλά και του παιδιού, υπονομεύοντας έτσι τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών.

Σήμερα, μετά το σκάνδαλο στα Χανιά, τις δηλώσεις του κ. Κασσελάκη, αλλά και το νομοσχέδιο για το γάμο ομοφυλοφίλων, φαίνεται ότι η ελληνική κοινωνία αρχίζει να ευαισθητοποιείται και όλο και περισσότερες/οι τάσσονται κατά της παρένθετης, όχι μόνο φεμινίστριες αλλά και μέλη της LGBT κοινότητας. Ευελπιστούμε ότι θα δημιουργηθεί και στη χώρα μας ένα ευρύ μέτωπο για την κατάργηση κάθε νόμου που  επιτρέπει την παρένθετη μητρότητα, ανεξάρτητα αν οι παραγγελιοδόχοι είναι ένα ετερόφυλο ζευγάρι ή ένα ομοφυλόφιλο ή μία γυναίκα μόνη ή ένας άνδρας μόνος, τόσο για τους αλλοδαπούς, όσο και για τους γηγενείς.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ήταν άκρως υποκριτικές οι σχετικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού, όταν έλεγε ότι δεν θα επιτρέψει “να μετατρέπονται οι γυναίκες σε μηχανές παραγωγής παιδιών κατά παραγγελία”. Ο νόμος περί παρένθετης μητρότητας ισχύει από το 2002 και τόσο η Κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, όσο και η προηγούμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη, μέσω νομοθετικών τροποποιήσεων (2014 & 2022) άνοιξαν τον δρόμο για την ενταντικοποίηση του “αναπαραγωγικού τουρισμού” ετερόφυλων ζευγαριών, κάνοντάς τον ακόμη πιο επιτρεπτικό, συμβάλλοντας έτσι στη μεγιστοποίηση των κερδών των κλινικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Στο αρχικό  ν/σ υπήρχαν και νομοθετικές παρεμβάσεις στο Δίκαιο για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, ώστε να επεκταθεί η δυνατότητα απόκτησης παιδιών μέσω παρένθετων μητέρων, στα ομόφυλα ζευγάρια και όσους έχουν κάνει φυλομετάβαση, όπως ανέφερε η συντάξασα το νομοσχέδιο στην εισήγηση της στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 23/1/2024, με θέμα: «Γάμος ομοφύλων, τεκνοθεσία, παρένθετη μητρότητα. Συνταγματικό πλαίσιο και νομοθετική ρύθμιση». όμως η κυβέρνηση,  αντιμετωπίζοντας τις αντιδράσεις και μετά τις γνωστές δηλώσεις πολιτικού για απόκτηση δύο αγοριών και την αρνητική δημοσιότητα που πήρε η παρένθετη μητρότητα, τελικά αφαίρεσε τις εν λόγω διατάξεις. Βέβαια, για όσους παρακολούθησαν τη συζήτηση, ήταν αρκετά ξεκάθαρο ότι πολύ πιθανόν να νομοθετηθεί σε δεύτερο χρόνο, όταν το θέμα φύγει από την επικαιρότητα, ευελπιστώντας ότι θα καταλαγιάσουν οι αντιδράσεις της κοινωνίας, ώστε να μπορέσει να ικανοποιήσει τα αιτήματα των κλινικαρχών της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, δίχως πολιτικό κόστος. Σ.Σ.

Γιατί το Κίνημα για την Ισότητα των Γκέι και Λεσβιών πρέπει να αντιταχθεί στην παρένθετη μητρότητα

Γράφει ο Gary Powel, πολιτικός ακτιβιστής

Ως ομοφυλόφιλοι δεν μπορούμε να επιμένουμε στο δικαίωμα να εφαρμόζουμε πρακτικές που βλάπτουν τα δικαιώματα των άλλων. Η παρένθετη μητρότητα, αντί να αποτελεί ζήτημα δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ, είναι ζήτημα δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών- και όπως και η πώληση ανθρώπινων οργάνων, δεν είναι μια δραστηριότητα που πρέπει να προωθείται ή και να επιτρέπεται. Υπάρχει κάτι ιδιαίτερα ενοχλητικό στο να σε αποκαλούν “ομοφοβικό” και “φανατικό” όταν αγωνίζεσαι για την ισότητα των ομοφυλοφίλων και των λεσβιών εδώ και σχεδόν σαράντα χρόνια. Όταν έχεις περάσει εποχές που ήταν πολύ πιο δύσκολες για τους ομοφυλόφιλους από ό,τι σήμερα, και έχεις υποστεί διακρίσεις και αποκλεισμούς σε επίπεδα που πιθανότατα δεν έχουν βιώσει εκείνοι οι νεαροί ΛΟΑΤ ακτιβιστές που εκσφενδονίζουν τόσο εύκολα τις συκοφαντίες τους.

Ωστόσο, οι προσβολές είναι αυτό που μπορώ να περιμένω σήμερα, όταν τολμώ να μιλήσω ενάντια στη φωνή που θέλει να συμπεριλάβει την εμπορική παρένθετη μητρότητα ως απαραβίαστο “δικαίωμα” των ΛΟΑΤ. Αν δεν είχα ανακαλύψει τα συγκλονιστικά και σοκαριστικά ντοκιμαντέρ της Jennifer Lahl, προέδρου του Κέντρου Βιοηθικής και Πολιτισμού, η άγνοιά μου για την παρένθετη μητρότητα και η σχετική αδιαφορία μου γι’ αυτήν θα είχε συνεχιστεί. Είναι επιτακτική ανάγκη οι πληροφορίες που προσπαθεί να μοιραστεί σχετικά με αυτό το νομικό, ηθικό και ιατρικό ναρκοπέδιο να βρουν το δρόμο τους στη συνείδηση του κοινού. Και όμως, η παρένθετη μητρότητα παρουσιάζεται ως “δικαίωμα των ΛΟΑΤ”, με τις αντίθετες φωνές να χαρακτηρίζονται ως “ομοφοβικές” και να στιγματίζονται και να σιωπούν. Το δυτικό κίνημα για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και των λεσβιών έχει πάρει κάποιες λάθος στροφές τον τελευταίο καιρό, και η αυξανόμενη εκστρατεία για τη νομιμοποίηση της παρένθετης μητρότητας είναι μία από αυτές. Ακόμα και αυτό που αποκαλούμε τους εαυτούς μας τώρα είναι ένα λάθος. Ενώ χρησιμοποιώ το αρχικό “LGBT” (ή “LGBTQI+” κ.λπ.) για λόγους ευκολίας, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπήρξε αυτή η συγχώνευση των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων με τα δικαιώματα των τρανς. Το να είσαι γκέι σχετίζεται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και το να είσαι τρανς σχετίζεται με την ταυτότητα φύλου: δύο εντελώς ξεχωριστά ζητήματα. Υπάρχει μια σοβαρή ανησυχία μέσα στην γκέι και λεσβιακή κοινότητα για ασφαλείς και προστατευμένους γυναικείους χώρους που συγκρούεται με τα αιτήματα ορισμένων από τους πιο ριζοσπαστικούς τρανς ακτιβιστές. Η ΛΟΑΤ “κοινότητα”  είναι κάθε άλλο παρά μια συνεκτική ομάδα με ομοιογενείς απόψεις.

 

Η παρένθετη μητρότητα και το κίνημα LGBT

Ωστόσο, η εστίασή μου σε αυτό το άρθρο αφορά την παρένθετη μητρότητα. Καθώς είμαι υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, επικεντρώνω τις προσπάθειές μου κατά της παρένθετης μητρότητας κυρίως στην κοινότητα ΛΟΑΤ. Ωστόσο, αντιτίθεμαι κατηγορηματικά στην παρένθετη μητρότητα σε όλες τις μορφές της, για όλους: ομοφυλόφιλους και ετεροφυλόφιλους. Η παρένθετη μητρότητα αντιμετωπίζεται όλο και περισσότερο σαν να πρόκειται για ένα “δικαίωμα των ΛΟΑΤ”. Για παράδειγμα, μια Κυριακή του Ιουλίου 2018, δεκάδες χιλιάδες ΛΟΑΤ διαδήλωσαν για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων σε όλο το Ισραήλ. Το Ισραήλ είναι στην πραγματικότητα η μόνη χώρα στη Μέση Ανατολή όπου τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων προστατεύονται και τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια μπορούν να ζουν ειρηνικά. Αυτές οι διαδηλώσεις, ωστόσο, διέφεραν από τις συνήθεις διαδηλώσεις για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ, καθώς ήταν μια απάντηση στον νέο ισραηλινό νόμο περί παρένθετης μητρότητας που δεν παρείχε στα αρσενικά ομοφυλόφιλα ζευγάρια πρόσβαση σε συμβόλαια παρένθετης μητρότητας. Έχω την αίσθηση ότι υπάρχει κάτι βαθύτατα μη αυθεντικό και ακόμη και απειλητικό στο σύγχρονο κίνημα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ, το οποίο σίγουρα εκφράζεται στους χώρους όπου η παρένθετη μητρότητα υποστηρίζεται στο όνομά του. Είναι σαν να υπάρχει μια άμορφη, μη αντιπροσωπευτική και άυλη οντότητα που παρέχει ανεξερεύνητες, προσυσκευασμένες απόψεις μέσω των ΛΟΑΤ μέσων ενημέρωσης, οι οποίες στη συνέχεια απορροφώνται, αφομοιώνονται και αναμασώνται. Υπάρχει μια ανεμελιά, μια τεμπελιά, και μερικές φορές ακόμη και μια δειλία, στον τρόπο με τον οποίο πολλά άτομα παραχωρούν την ευθύνη της κριτικής σκέψης σε άλλους. Το κίνημα για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων πριν από μερικές δεκαετίες έδειξε πολύ μεγαλύτερη ανοχή και γνήσιο ενδιαφέρον για την ποικιλομορφία των απόψεων και μεγαλύτερο άνοιγμα στην κριτική συζήτηση. Το σύγχρονο κίνημα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ φαίνεται να έχει γίνει αρκετά αυταρχικό και να στερείται κριτικής αυτογνωσίας. Δυστυχώς, οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες εξακολουθούν, ως επί το πλείστον, να είναι κοινωνικά απομονωμένοι μεταξύ τους, οπότε οι πληροφορίες που λαμβάνουμε και οι συζητήσεις που κάνουμε τείνουν να προέρχονται από τα ΛΟΑΤ μέσα ενημέρωσης, των οποίων οι ιδιοκτήτες και οι διαχειριστές έχουν γίνει οι διαιτητές της αποδεκτής αλήθειας και οι προστάτες της ορθοδοξίας.

Ένα σχετικά μικρό στέλεχος αυταρχικών ατόμων ισχυρίζεται ότι μιλάει για ένα κολοσσιαίο σώμα γκέι και λεσβιών που στην πραγματικότητα έχουν πολύ ετερογενείς απόψεις: και ένας μεγάλος αριθμός από εμάς είναι ακόμη και αρκετά πολιτικά συντηρητικοί. Μπορεί να είναι ριψοκίνδυνο να αντιταχθείς στην ορθοδοξία των ΛΟΑΤ. Μια αντίθετη άποψη που δημοσιεύεται κάτω από ένα διαδικτυακό άρθρο στα ΛΟΑΤ μέσα ενημέρωσης ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι πιθανό να οδηγήσει σε επιθέσεις ad hominem, λεκτική κακοποίηση, παραποίηση ή ακόμη και mobbing. Οι άνθρωποι υφίστανται ακόμη και επαγγελματικές και νομικές συνέπειες στις μέρες μας για την έκφραση αιρετικών απόψεων.

Οι αγνοούμενες γυναίκες

Τα ΛΟΑΤ μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν σχεδόν πάντα την παρένθετη μητρότητα ως έναν όμορφο και άμεμπτο τρόπο για να αποκτήσουν παιδιά οι ομοφυλόφιλοι άνδρες. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα που συνάντησα τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές είναι ένα άρθρο στο διαδικτυακό LGBT ειδησεογραφικό μέσο, Pink News, του οποίου ο χαρούμενος τίτλος δηλώνει: “Ο Markus Feehily του Westlife περιμένει μωρό με την αρραβωνιαστικιά του”. Το ρεπορτάζ περιλαμβάνει αποσπάσματα από ενθουσιώδεις θαυμαστές και συναδέλφους του συγκροτήματος, διανθισμένα με πολλαπλά heart-emojis και επιφωνήματα με κεφαλαία γράμματα. Ωστόσο, παραδόξως, πουθενά στο άρθρο δεν αναφέρεται η λέξη “παρένθετη μητρότητα”. Ούτε αναφέρεται καθόλου ότι υπάρχουν γυναίκες που εμπλέκονται στη διαδικασία. Φυσικά, δεν θα υπήρχε λόγος να τις κατονομάσουμε. Ωστόσο, τόσο η βιολογική μητέρα, η οποία παρείχε το ωάριο, όσο και η μητέρα η οποία κυοφόρησε και γέννησε το μωρό, σίγουρα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, διακινδυνεύοντας και οι δύο τη σωματική και ψυχολογική τους υγεία, και μάλιστα τη ζωή τους. Όχι. Είναι ο Markus Feehily των Westlife που “περιμένει μωρό με την αρραβωνιαστικιά του” καιμ προφανώς, οτιδήποτε άλλο είναι απλώς άσχετο και αποσπά την προσοχή. Αυτή την τάση παρατηρώ όλο και περισσότερο τελευταία στα μέσα ενημέρωσης των ΛΟΑΤ. Φαίνεται ότι το ΛΟΑΤ κίνημα περιμένει από τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια να μπορούν να λένε “θα αποκτήσουμε παιδί” με τους ίδιους ακριβώς όρους που επιτρέπονται στα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια. Το γεγονός ότι χρειάζονται γυναίκες για να προσφέρουν το ωάριο και να κυοφορήσουν το μωρό είναι μια δυσάρεστη υπενθύμιση ότι οι όροι είναι αναγκαστικά διαφορετικοί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η βιολογική μητέρα και η βιολογική μητέρα να αποκλείονται ολοένα και περισσότερο από τις αναφορές των ΛΟΑΤ μέσων ενημέρωσης με το αμείλικτο σπρέι του ουράνιου τόξου. Οι μητέρες δεν γίνονται τίποτα περισσότερο από ένα άβολο, πολιτικά ενοχλητικό και αναλώσιμο μέσο για ένα σκοπό. Αυτό που επίσης δεν βοηθάει είναι όταν σεβαστοί και υψηλού προφίλ άνθρωποι με μεγάλη δημόσια επιρροή φαίνεται να επιδοκιμάζουν ή να υποστηρίζουν την παρένθετη μητρότητα. Ακόμη και ο δήμαρχος Pete Buttigieg φαίνεται να μπαίνει τώρα στο παιχνίδι, αφού δήλωσε ότι ο ίδιος και ο σύζυγός του “ελπίζουν να αποκτήσουν σύντομα ένα μικρό παιδί”. Σε συνέντευξή του στο CNN απέφυγε να διευκρινίσει αν αυτό σημαίνει υιοθεσία ή παρένθετη μητρότητα. Αυτή θα ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να αμφισβητήσει την ηθική της παρένθετης μητρότητας.Ο κ. Buttigieg και ο σύζυγός του θα χρειάζονταν πολλά χρήματα για να αντέξουν οικονομικά την εμπορική παρένθετη μητρότητα. Συνήθως συνεπάγεται ένα εξαψήφιο ποσό. Δεν μπορώ να σκεφτώ κανένα άλλο διεκδικούμενο ΛΟΑΤ “δικαίωμα” που να αποκλείει οποιονδήποτε άλλον εκτός από τους σημαντικά πλούσιους από την πρόσβαση: ένα αποκλειστικό προνόμιο των πλουσίων, το οποίο όμως το υπερασπίζεται όλο και περισσότερο η Αριστερά. Ο κ. Buttigieg και ο σύζυγός του μπορεί κάλλιστα να αποδειχθούν εξαιρετικοί γονείς. Ωστόσο, μόλις ανοίξει η πύλη της νόμιμης παρένθετης μητρότητας, από αυτήν περνούν όλων των ειδών οι άνθρωποι, όχι μόνο εκείνοι που νοιάζονται πραγματικά για τα παιδιά και θα τους προσφέρουν άνευ όρων αγάπη και άριστη ανατροφή. Οι αυστηρές διαδικασίες ελέγχου για την υιοθεσία δεν ισχύουν.

 

Αποσιώπηση της διαφωνίας, τότε και τώρα

Μια μέρα σύντομα, φοβάμαι, ακόμη και η απλή αναφορά στις ρυθμίσεις παρένθετης μητρότητας ή στις γυναίκες που εμπλέκονται σε ένα δημοσίευμα των μέσων ενημέρωσης για την παρένθετη μητρότητα που αφορά ομοφυλόφιλα ζευγάρια, θα προσελκύσει μια σπασμωδική κατηγορία για “ομοφοβία”, “μίσος” και “φανατισμό”. Σε μια τέτοια κουλτούρα, δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι τα ερωτήματα σχετικά με την εκμετάλλευση, τη βλάβη και τη νομιμότητα δεν έχουν γενικά τηλεοπτικό χρόνο στα ΛΟΑΤ μέσα ενημέρωσης. Αυτό το αυταρχικό στέλεχος δεν εκφράζει το σύνολο της γκέι και λεσβιακής κοινότητας. Έχουμε πολλές διαφορετικές απόψεις, έχουμε περιορισμένη πρόσβαση στην πληροφόρηση και συνολικά είμαστε κατακερματισμένοι, απομονωμένοι μεταξύ μας και δεν έχουμε πρόσβαση στη μεγαφωνική φωνή των ακτιβιστικών μέσων ενημέρωσης των ΛΟΑΤ. Ανεξάρτητα από το τι ισχυρίζεται η αστυνομία της σκέψης, η παρένθετη μητρότητα δεν μπορεί να αποτελεί “δικαίωμα των ΛΟΑΤ”. Δεν υπάρχει καθολικό δικαίωμα να είναι κανείς γονέας, για κανέναν, ομοφυλόφιλο ή στρέιτ. Οι γκέι και οι λεσβίες μπορούν να είναι πολύ καλοί γονείς, όπως ακριβώς και οι στρέιτ μπορούν να είναι πολύ καλοί γονείς. Έχω γίνει μάρτυρας εξαιρετικής και μεταμορφωτικής γονικής μέριμνας από ομόφυλους γονείς που υιοθέτησαν παιδιά από τη φροντίδα των τοπικών αρχών, παιδιά που είχαν υποστεί συναισθηματική βλάβη και χρειάζονταν ένα σταθερό και θεραπευτικό περιβάλλον. Δεν είμαι αντίθετος με την ανατροφή παιδιών από το ίδιο φύλο καθεαυτήν. Ωστόσο, στην παρένθετη μητρότητα, το θεωρούμενο “δικαίωμα” να αποκτήσει ένα παιδί ανταγωνίζεται το δικαίωμα των γυναικών και το δικαίωμα των παιδιών στην ελευθερία από την εκμετάλλευση, την εργαλειοποίηση και την εμπορευματοποίηση, τα οποία παραβιάζονται από τις συμφωνίες παρένθετης μητρότητας. Οποιαδήποτε διεκδίκηση ενός “δικαιώματος των ΛΟΑΤ” εδώ δεν θα μπορούσε να υπερισχύσει των δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών που επηρεάζονται τόσο αρνητικά. Η ασπρόμαυρη σκέψη που συναντάται στην κοινότητα των ΛΟΑΤ δεν έχει προκύψει από κενό. Οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες υφίστανται διακρίσεις, παραποιήσεις και αποκλεισμούς εδώ και αιώνες. Αυτό, με τη σειρά του, δημιούργησε μια απομονωμένη και αποξενωμένη κοινότητα που κουβαλάει πολύ πόνο και θυμό. Ο εσκεμμένος κοινωνικός αποκλεισμός από τις κυρίαρχες αξίες, θεσμούς και δραστηριότητες έχειενθαρρύνει μια νοοτροπία πολιορκίας, όπου η αντικειμενική, αποστασιοποιημένησκέψη, καθώς και η προθυμία να δει κανείς ένα ανθρώπινο ον πίσω από απόψεις στις οποίες αποστρέφεται, μπορεί να είναι πολύ πιο δύσκολα προσβάσιμες. Ορισμένα άτομα χρησιμοποιούν ακόμη και κάθε συζήτηση για την παρένθετη μητρότητα ως ευκαιρία για να εκτονώσουν τις αρνητικές τους απόψεις για την ομοφυλοφιλία και να υποτιμήσουν τους ομοφυλόφιλους, παίζοντας έτσι στα χέρια εκείνων που προσπαθούν να προωθήσουν την παρένθετη μητρότητα ως “δικαίωμα των ΛΟΑΤ”. Το παράδειγμα τέτοιων αντιπάλων μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια προσπάθεια να συνδεθεί κάθε αντίθεση στην παρένθετη μητρότητα με την ομοφοβία. Αυτό είναι εξαιρετικά ανώφελο για όσους από εμάς διεξάγουμε εκστρατεία για την αποκάλυψη και την απαγόρευση της βιομηχανίας της παρένθετης μητρότητας.

 

Τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ δεν μπορούν να συνεπάγονται τη βλάβη άλλων

Πρέπει πραγματικά να επιστρέψουμε στα βασικά και να επανεξετάσουμε τις προτεραιότητές μας για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Η σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ, με την έκκλησή της για την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας παγκοσμίως, αποτελεί μια ευπρόσδεκτη υπενθύμιση ότι τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων δεν πρέπει να σταματούν στα δυτικά σύνορα και ότι υπάρχουν ακόμηπολύ σοβαρά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που μαστιγώνονται, φυλακίζονται και απαγχονίζονται σε ορισμένες χώρες επειδήείναι ομοφυλόφιλοι. Το κίνημα για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και των λεσβιών είναι πολύ σημαντικό για να αμαυρωθεί από μια σύνδεση με την εκστρατεί για τη θεσμοθέτηση και τη νομιμοποίηση της παρένθετης μητρότητας. Ως ομοφυλόφιλοι δεν μπορούμε να επιμένουμε στο δικαίωμα να εφαρμόζουμε πρακτικές που βλάπτουν τα δικαιώματα των άλλων, είτε αυτό αφορά την ενοικίαση μήτρας είτε τη χρήση της νομοθεσίας με σκοπό να προκαλέσουμε δυστυχία σε αξιοπρεπείς επιχειρηματίες των οποίων οι θρησκευτικές πεποιθήσεις δεν τους επιτρέπουν να οργανώνουν γάμους ομοφυλοφίλων. Πολλοί από αυτούς που υποστηρίζουν την εμπορική παρένθετη μητρότητα δεν βλέπουν τον παραλληλισμό με την πώληση ανθρώπινων οργάνων, η οποία απαγορεύεται σχεδόν σε όλες τις χώρες παγκοσμίως. Είναι σαφές ότι όταν άνθρωποι με χαμηλό εισόδημα πωλούν τα νεφρά τους σε πλούσιους, αυτό θεωρείται ότι ξεπερνά μια κόκκινη γραμμή όσον αφορά την εκμετάλλευση των οικονομικά ευάλωτων. Αν λοιπόν δεν είναι αποδεκτό να πληρώνουμε για όργανα, τα οποία θα σώσουν ζωές, τότε γιατί να είναι αποδεκτό να πληρώνουμε για μωρά, όπου δεν σώζονται ζωές; Ιδιαίτερα δεδομένου ότι ένα μωρό, σε αντίθεση με ένα νεφρό, είναι ένα ξεχωριστό ανθρώπινο ον από μόνο του, και ότι η δωρεά ωαρίων και η κυοφορία μωρών για άλλους είναι διαδικασίες που ενέχουν σημαντικούς κινδύνους για την υγεία. Όταν η εμπορική παρένθετη μητρότητα νομιμοποιείται με την υποστήριξη της LGBT κοινότητας, το αποτέλεσμα είναι ότι τα πρακτορεία παρένθετης μητρότητας, οι δικηγόροι τους και οι γιατροί τους κερδίζουν πολλά χρήματα. Η εκστρατεία μας αναφέρεται σε αυτές τις οντότητες ως “Μεγάλη Γονιμότητα”. Το κίνημα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ υποθάλπει τη Μεγάλη Γονιμότητα, κάνοντας τη βαριά δουλειά προς τη νομιμοποίηση και την κοινωνική αποδοχή. Μόλις γίνει ένα καθιερωμένο δικαίωμα των ΛΟΑΤ, όποιος στη συνέχεια αντιτίθεται στην παρένθετη μητρότητα θα κατηγορηθεί για ομοφοβία – μια τάση που έχουμε ήδη αρχίσει να βλέπουμε.

Η παρένθετη μητρότητα δεν είναι θέμα δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ, αλλά θέμα δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών- όπως και η πώληση ανθρώπινων οργάνων, είναι μια δραστηριότητα που δεν πρέπει να προωθείται, ούτε να επιτρέπεται. Με την καταστολή της συζήτησης για το θέμα αυτό και την αυξανόμενη αποφασιστικότητά του να αντιμετωπίσει την παρένθετη μητρότητα ως θέμα ισότητας των ΛΟΑΤ, το σύγχρονο κίνημα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ συνεχίζει να χάνει το ηθικό του κύρος και να γίνεται εμπόδιο στη δικαιοσύνη, αντί για υπέρμαχός της.

Μεταφράζει η Πέννυ Παραλίκα

Πηγή : https://www.thepublicdiscourse.com/2019/06/52715/

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Μωβ (1/2/24) https://tomov.gr/2024/02/01/to-kinima-tin-isotita-ton-gkei-lesvion-prepei/