Στη μάνα
Της Φωτεινής Μυλωνά-Ραΐδη
(για τη μάνα των πρώτων δεκαετιών του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα, τη μάνα μου...)
Χρόνια τώρα...
ριζωμένη στο σπίτι και τις έγνοιες,
ψηλαφείς τη χαρά
στα ίχνη της δικής μας ζωής.
Κρύβεις τον πόνο
φυλακισμένο πίσω από 'να ισχνό χαμόγελο.
Χρόνια τώρα...
καρτεράς τη δικαίωση στους πόθους σου,
αναζητάς σκοπό στη ζωή σου,
αγωνίζεσαι να μας οδηγήσεις
στον δρόμο που δεν ακολούθησες,
στη χαρά που δε γεύτηκες.
Εσύ,
ο γεφυροποιός του θυμού μας,
τ' αντίβαρο στην οργή του πατέρα,
το καταφύγι του κρυφού μας πόνου.
Χρόνια τώρα...
η επιείκεια στενάζει
μπροστά στη γυμνή αλήθεια.
Η ζωή σου δέρνεται
απ' την τρικυμία του ανεκπλήρωτου.
Πίσω απ' τον ασβέστη του τοίχου
διαβάζουμε τις οιμωγές των χαμένων σου ονείρων.
Τη συνήθεια να πνίγει την ομορφιά της ζωής σου...
Σε νιώθουμε μόνη,
λησμονημένη από τον ίδιο σου τον εαυτό,
να ψηλαφείς τη χαρά
στα ίχνη της δικής μας ζωής
κι εμείς αδύναμοι στο τόσο του φορτίο
και συνάμα πολέμιοί του
οδεύουμε στο αύριο..
Βιογραφικό της Φωτεινής Μυλωνά-Ραΐδη
Γεννήθηκα στο Μεσολόγγι, όπου και μένω. Αν και συνταξιούχος δασκάλα συνεχίζω να επισκέπτομαι τα σχολεία με την ιδιότητα της συγγραφέα, μεταγγίζοντας στα παιδιά την αγάπη μου για τα βιβλία.
Ό,τι προσφέρω μέσα από τα έργα μου είναι η αλήθεια μου. Γράφω για ό, τι με συγκινεί, είτε αφορά μικρά παιδιά, είτε έφηβους, είτε ενήλικες, γι’ αυτό κι άλλα έργα μου απευθύνονται στα παιδιά, άλλα στους έφηβους κι άλλα στους ενήλικες.
Έχουν εκδοθεί αρκετά μέχρι τώρα από εκδότες, όπως Gutenberg, Άγκυρα, Ελληνικά γράμματα, Μικρή Μίλητος, Ταξιδευτής, Υδροπλάνο, Αναγνώστης, ενώ άλλα έχουν ήδη πάρει τον δρόμο της έκδοσής τους. Μερικά από αυτά έχουν διακριθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου