Η Μητέρα του σταθμού, το βραβευμένο ντοκιμαντέρ της Κωστούλας Τωμαδάκη, θα προβάλλεται από τις 22 Φεβρουαρίου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.
Οι «αόρατες», γυναίκες που δεν κατέγραψε ποτέ η Ιστορία, πρωταγωνιστούν στο ντοκιμαντέρ, το οποίο συγκινεί φεστιβάλ και θεατές, εντός και εκτός Ευρώπης. Μετεμφυλιακή Ελλάδα, φτώχεια, ανεργία, η μετανάστευση μονόδρομος για τις χιλιάδες γυναίκες, κυρίως από τα χωριά της Βορείου Ελλάδας που ερήμωσαν μέσα σε μια δεκαετία. Με τρένα, καράβια και εισιτήριο χωρίς επιστροφή, νέες γυναίκες, χωρίς να γνωρίζουν τη γλώσσα, κάποιες αγράμματες, έφτασαν στις φάμπρικες της Γερμανίας. Οι περισσότερες έχοντας αφήσει πίσω τους την οικογένεια: τα παιδιά-βαλίτσα, που μεγάλωσαν μέσα σε μια συνεχή μετακίνηση, κάποια έμεναν στο χωριό με τη γιαγιά ανάμεσα σε δύο γλώσσες, δύο εκπαιδευτικά συστήματα, δύο πατρίδες. Φτάνοντας στην τρίτη γενιά μεταναστριών, σε εκείνες τις νέες γυναίκες με επαγγελματικά εφόδια που έχουν εξισωθεί πλήρως με τη δυναμική των υπόλοιπων Ευρωπαίων γυναικών και επιλέγουν οι ίδιες πού και πώς θα ζήσουν. Και αποτίουν τον δικό τους φόρο τιμής στις γκασταρμπάιτερ μανάδες, που πάλεψαν για να τους προσφέρουν αυτή την ευκαιρία.
Σκηνοθετικό σημείωμα
Η κάμερα ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής τις «αόρατες» γυναίκες που κουβάλησαν τις πίκρες και τις χαρές, την ιστορία τους, φωτίζοντας τα κίνητρα της μετανάστευσης, την ανάγκη και το όνειρο για έναν καλύτερο κόσμο. Οι αναμνήσεις, οι μαρτυρίες, συνδυάζονται με τα επίσημα αρχεία που μέχρι σήμερα δεν έχουν δει το φως, αλλά κυρίως τα προσωπικά αρχεία των γυναικών που από μόνα τους αποτελούν ιστορικό αρχείο ανεκτίμητου πλούτου για την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης. Προσπάθησα να πλησιάσω τα σύνθετα στοιχεία της Ιστορίας μεταθέτοντας την οπτική γωνία στην πλευρά του καθαρού βλέμματος αυτών των γυναικών. Η μνήμη λειτούργησε ως κάθαρση και το ασπρόμαυρο super 8 μπορεί να διαβαστεί και ως χρονικό της δεκαετίας του ’60 και του ’70 με μουσική υπόκρουση το «Συννεφιασμένη Κυριακή».
Οι γυναίκες γκασταρμπάιτερ στα φεστιβάλ όλου του κόσμου
Η Μητέρα του σταθμού έκανε πρεμιέρα στα τέλη Αυγούστου 2022 ως υποψήφια για βραβείο στο Mumbai International Film Festival (Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βομβάης), ενώ προβλήθηκε με μεγάλη επιτυχία στους Ανοιχτούς Ορίζοντες του 25ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Οι «αόρατες» γυναίκες, μετανάστριες του ’60 στις φάμπρικες της Γερμανίας, τρεις φορές αόρατες –αγράμματες, ξένες και γυναίκες–, κατάφεραν να συγκινήσουν φεστιβάλ και θεατές ανά τον κόσμο. Έως σήμερα τo ντοκιμαντέρ έχει πάρει μέρος και έχει αποσπάσει βραβεία σε κινηματογραφικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ανάμεσά τους στις πόλεις: Βομβάη, Μπουένος Άιρες, Μόντρεαλ, Τορόντο, Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Λος Άντζελες (Χόλιγουντ), Αττάλεια, Χιούστον, Σικάγο, Σίδνεϊ, Τζαϊπούρ, Ντουμπάι, Μελβούρνη, Βαρσοβία, Μπογκοτά, Βοστώνη, Σαν Φρανσίσκο.
Συντελεστές
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Κωστούλα Τωμαδάκη
Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ΕΡΤ, Τζίνα Πετροπούλου
Διεύθυνση φωτογραφίας: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Μοντάζ: Στέλιος Τατάκης
Ηχοληψία: Μάνος Ηρακλής – Σωτήρης Λάντας
Διεύθυνση παραγωγής: Θοδωρής Σταμπούλος
Post Production: AUTHORWAVE
Δείτε το τρέιλερ εδώ
Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Ιερά Οδός 48 & Μεγ. Αλεξάνδρου 134-136, Γκάζι
πηγή: diastixo.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου